Sneeuwbalaarde, woestijnaarde en broeikasaarde

sneeuwbal aarde

Ongeveer 600 miljoen jaar geleden vond de grootste ijstijd uit de geschiedenis van de aarde plaats. Overal lag ijs, zelfs de oceanen waren bevroren. Doordat de aarde grotendeels bedekt was met ijs en sneeuw leek het op een grote sneeuwbal. Het was net een sneeuwbal aarde. 

Er zijn een paar oorzaken voor. Om te beginnen was de zon nog jong, want de aarde was er ook nog niet heel lang. De zon gaf dus minder warmte dan nu, omdat het een minder groot stralend oppervlak had. De zonnestralen die op de aarde kwamen werden weerkaatst door het ijs. Er werd dus geen warmte vast gehouden op de aarde. De groei van het ijs kon ook niet tegen gehouden worden. Ook zaten er weinig broeikasgassen in de atmosfeer waardoor de temperatuur daalde. De zonnewarmte werd daardoor ook nauwelijks vastgehouden. De temperatuur bleef maar dalen met als gevolg dat de hele aarde bedekt was met ijs. Er was weinig leven meer alleen op plekken die warmte gaven zoals bijvoorbeeld op de bodem van de oceaan. 

In de diepte van de oceanen traden hevige veranderingen op. Het vulkanisme ging gewoon door. Als een vulkaan uitbarstte was er een stijging van het koolstofdioxidegehalte in de atmosfeer. Doordat er meer koolstofdioxide in de atmosfeer kwam steeg de temperatuur. Het ijs smolt en er kwam weer leven op de aarde. Er waren veel diersoorten uitgestorven, maar die maakten weer plaats voor nieuwe soorten. 

woestijn aarde

Woestijnen kunnen we wel de stilste gebieden op aarde noemen. Overal op aarde kun je woestijnen vinden. Over de hele wereld zijn er ongeveer 21 woestijnen. In de poolgebieden ontstaan woestijnen doordat de lucht weinig vocht kan opnemen of doordat de bodem het vocht niet vast kan houden. Maar oorspronkelijk ontstaan woestijnen door platentektoniek. Door een botsing van oceanische platen en continentale platen ontstaan bergen. Die bergen zorgen voor een regenschaduw. Dat wil zeggen dat er weinig regen kan komen in het gebied achter de berg. Daardoor ontstaan nieuwe woestijnen. 

broeikasaarde

Door het broeikaseffect blijft de hitte opgesloten in de atmosfeer. Maar hoe werkt dat nou eigenlijk? De stralen van de zon gaan door verschillende lagen van de atmosfeer zodat ze uiteindelijk de atmosfeer bereiken. Een deel van die stralen wordt weerkaatst en een ander deel word vast gehouden door de aarde. Daardoor warmt de aarde op. In de nacht wordt een deel daarvan weer terug gekaatst naar de atmosfeer. Maar er zijn teveel broeikasgassen in de lucht. Daardoor kan de hitte niet helemaal terug gekaatst worden. Het wordt vastgehouden op de aarde, omdat het niet verder omhoog kan. Hierdoor warmt de aarde steeds meer op, want er komen steeds meer broeikasgassen bij.